PAŁAC W ROGALINIE

   

                 Pałac w Rogalinie zbudowano w drugiej połowie XVIII wieku jako rodową siedzibę Kazimierza Raczyńskiego, pisarza koronnego, późniejszego starosty generalnego Wielkopolski i marszałka nadwornego koronnego na dworze Stanisława Augusta Poniatowskiego.

 Na początku lat 70. XVIII w. powstało regularne późnobarokowe założenie pałacowo-parkowe w typie, które przetrwało do dziś w pierwotnym kształcie, z nieznacznymi zmianami.

Pałac składa się z głównego budynku i połączonych z nim ćwierćkolistymi skrzydłami galeriowymi dwóch oficyn bocznych. Wzdłuż poprzedzających go dziedzińców usytuowano drewutnię, stajnię, powozownię i dworskie czworaki. Za pałacem rozciąga się ogród francuski z zamykającym go od zachodu kopcem widokowym.

W XIX w. Edward Raczyński poszerzył założenie o park krajobrazowy, wzniósł kościół-mauzoleum, a salę balową przekształcił w słynną rogalińską zbrojownię o neogotyckiej dekoracji. W późniejszych latach przebudowano m.in. dziedziniec, przekształcono salę jadalną w neorokokową bibliotekę, a pałac w Rogalinie wzbogacił się również o najlepszy zbiór malarstwa współczesnego na ziemiach polskich przed 1939 r.