Pałac w Rogalinie zbudowano w drugiej
połowie XVIII wieku jako rodową siedzibę Kazimierza Raczyńskiego, pisarza koronnego, późniejszego starosty generalnego
Wielkopolski i marszałka nadwornego koronnego na dworze Stanisława Augusta
Poniatowskiego.
Na
początku lat 70. XVIII w. powstało regularne późnobarokowe założenie
pałacowo-parkowe w typie, które przetrwało do dziś w pierwotnym kształcie,
z nieznacznymi zmianami.
Pałac
składa się z głównego budynku i połączonych z nim ćwierćkolistymi skrzydłami
galeriowymi dwóch oficyn bocznych. Wzdłuż poprzedzających go dziedzińców
usytuowano drewutnię, stajnię, powozownię i dworskie czworaki. Za pałacem
rozciąga się ogród francuski z zamykającym go od zachodu
kopcem widokowym.
W
XIX w. Edward Raczyński poszerzył założenie o park krajobrazowy, wzniósł
kościół-mauzoleum, a salę balową przekształcił w słynną rogalińską zbrojownię o neogotyckiej dekoracji. W
późniejszych latach przebudowano m.in. dziedziniec, przekształcono salę jadalną
w neorokokową bibliotekę, a pałac w Rogalinie wzbogacił się również o najlepszy zbiór malarstwa współczesnego na ziemiach polskich przed
1939 r.